حراج!

آداب الکترونیکی (نتیکت)

adab elktronic0

دوره آموزشی آداب الکترونیکی

درس اول- نتیکت چیست؟

 نیمه های دهه هفتاد شمسی بود که کامپیوترهای شخصی راهشان را به خانه های ايرانیان باز کردند. قبل از آن البته مراکز آموزشی مثل دانشگاه ها و بعضی موسسات دولتی و خصوصی به اينترنت دسترسی داشتند. اما از نیمه های دهه هفتاد بود که خانواده ها با صدای مودم های دايال آپ (Dial up) آشنا شدند و داشتن يک دستگاه کامپیوتر که به اينترنت وصل است و صد البته داشتن يک حساب کاربری ياهو برای مسنجر و ايمیل ياهو همه گیر شد.

 حدود ٢٠ سال از آن روزها می گذرد و حالا ديگر کسی لازم نیست هارد به آن سنگینی را همراه مانیتورهای بزرگ جابه جا کند.

امروزه حتی ديگر لپتاپ ها هم دارند طرفداران خودشان را در میان عموم از دست می دهند. امروز نوبت تبلت ها و گوشی های هوشمند است که ما را هر جا که می رویم به دنیا متصل نگه دارد. حالا چه از طريق ايمیل، چه شبکه های اجتماعی مثل فیسبوک و تويیتر و اينستاگرام و چه اپلیکیشن های مختلف ارتباطی، سرگرم کننده يا کاری.

 اما آيا اين سرعت فزاينده در استفاده از تکنولوژی به روز باعث نمی شود گاهی از يادگیری فرهنگ استفاده از اين امکانات جديد عقب بمانیم؟ می دانم که مثلا ساختن يک حساب کاربری در تويیتر يا فرستادن يک ايمیل خیلی سخت نیست و بالاخره هر کسی با يکی دو تا سوال و گرفتن راهنمايی از دوستان و اطرافیان از پس آن، برمی آيد. اما اگر ورود به اينترنت و شبکه جهانی را ورود به يک جامعه جديد در نظر بگیريم، بايد به خاطر بسپاريم که هر جامعه ای ولو مجازی، دارای سازوکارهای خودش است. شما ممکن است آدابی را در خانه ی مادربزرگتان به جا بیاوريد که در خانه خودتان اهمیت نداشته باشد. يا مثلا  تیشرتی را که به راحتی برای سینما رفتن انتخاب می کنید، توی عروسی دوستتان نمی پوشید. در زندگی روزمره، در دنیای واقعی يک سری کدهای اخلاقی و آداب اجتماعی وجود دارد که شما برای يادگیری اش کلاس مخصوصی نمی رويد يا کتاب خاصی نمی خوانید اما به تدريج وقتی وارد اجتماع می شويد و درحین معاشرت با ديگران و رشد فکری، کم کم تعاريفی دستتان می آيد. البته چون دفترچه راهنمايی در اين زمینه وجود ندارد، اين آداب و اصول از خانواده به خانواده و از گروه به گروه فرق دارد اما اگر از فاصله به آن ها نگاه کنید، شباهت ها و ساختارهای مشابه زيادی در آن ها می بینید.

حالا اين دنیای مجازی هم برای خودش اصول و آدابی دارد که رعايت کردنش باعث می شود شأن و شخصیت شما در اين محیط ارج نهاده شود. اين آداب قانون تدوين شده نیستند و اگر رعايت نکنید کسی شما را جريمه نمی کند. اما به هر حال بايد يک فرقی بین کسی که آشغال از پنجره ماشین بیرون می ريزد و کسی که همیشه يک کیسه آشغال در ماشین دارد باشد، موافق نیستید؟

 بیايید با هم نگاهی بیاندازيم به آداب و اخلاق الکترونیکی. و اين را بدانیم که رفتار ما در دنیای مجازی فقط يک رفتار فردی نیست.

تمام رفتارهای ما تعاملی است و در ارتباط با ديگران در دنیايی که برداشت ها از گفتار و رفتار ما چشم در چشم نخواهد بود پس پیچیدگی های خودش را دارد. بنابراين اگر اين آداب را بدانیم روابط خودمان با دوستان مجازيمان را بهبود می بخشیم و شايد آن ها را کم تر آزار بدهیم، يا شايد کم تر آزار ببینیم.

سرفصل دوره آموزشی آداب الکترونیکی

درس اول- نتيکت چيست؟

درس دوم- نتيکت در وب سایت ها

درس سوم- نتيکت در ایميل

درس چهارم- تکست– اس ام اس- پيامک

455.000 ریال 258.000 ریال

درباره نویسنده

موسسه ماد دانش پژوهان

دوره آموزشی آداب الکترونیکی


درس اول- نتیکت چیست؟

  نیمه های دهه هفتاد شمسی بود که کامپیوترهای شخصی راهشان را به خانه های ایرانیان باز کردند. قبل از آن البته مراکز آموزشی مثل دانشگاه ها و بعضی موسسات دولتی و خصوصی به اینترنت دسترسی داشتند. اما از نیمه های دهه هفتاد بود که خانواده ها با صدای مودم های دایال آپ (Dial up) آشنا شدند و داشتن یک دستگاه کامپیوتر که به اینترنت وصل است و صد البته داشتن یک حساب کاربری یاهو برای مسنجر و ایمیل یاهو همه گیر شد.

 حدود ٢٠ سال از آن روزها می گذرد و حالا دیگر کسی لازم نیست هارد به آن سنگینی را همراه مانیتورهای بزرگ جابه جا کند.

امروزه حتی دیگر لپتاپ ها هم دارند طرفداران خودشان را در میان عموم از دست می دهند. امروز نوبت تبلت ها و گوشی های هوشمند است که ما را هر جا که می رویم به دنیا متصل نگه دارد. حالا چه از طریق ایمیل، چه شبکه های اجتماعی مثل فیسبوک و توییتر و اینستاگرام و چه اپلیکیشن های مختلف ارتباطی، سرگرم کننده یا کاری.

 اما آیا این سرعت فزاینده در استفاده از تکنولوژی به روز باعث نمی شود گاهی از یادگیری فرهنگ استفاده از این امکانات جدید عقب بمانیم؟ می دانم که مثلا ساختن یک حساب کاربری در توییتر یا فرستادن یک ایمیل خیلی سخت نیست و بالاخره هر کسی با یکی دو تا سوال و گرفتن راهنمایی از دوستان و اطرافیان از پس آن، برمی آید. اما اگر ورود به اینترنت و شبکه جهانی را ورود به یک جامعه جدید در نظر بگیریم، باید به خاطر بسپاریم که هر جامعه ای ولو مجازی، دارای سازوکارهای خودش است. شما ممکن است آدابی را در خانه ی مادربزرگتان به جا بیاورید که در خانه خودتان اهمیت نداشته باشد. یا مثلا  تیشرتی را که به راحتی برای سینما رفتن انتخاب می کنید، توی عروسی دوستتان نمی پوشید. در زندگی روزمره، در دنیای واقعی یک سری کدهای اخلاقی و آداب اجتماعی وجود دارد که شما برای یادگیری اش کلاس مخصوصی نمی روید یا کتاب خاصی نمی خوانید اما به تدریج وقتی وارد اجتماع می شوید و درحین معاشرت با دیگران و رشد فکری، کم کم تعاریفی دستتان می آید. البته چون دفترچه راهنمایی در این زمینه وجود ندارد، این آداب و اصول از خانواده به خانواده و از گروه به گروه فرق دارد اما اگر از فاصله به آن ها نگاه کنید، شباهت ها و ساختارهای مشابه زیادی در آن ها می بینید.

حالا این دنیای مجازی هم برای خودش اصول و آدابی دارد که رعایت کردنش باعث می شود شأن و شخصیت شما در این محیط ارج نهاده شود. این آداب قانون تدوین شده نیستند و اگر رعایت نکنید کسی شما را جریمه نمی کند. اما به هر حال باید یک فرقی بین کسی که آشغال از پنجره ماشین بیرون می ریزد و کسی که همیشه یک کیسه آشغال در ماشین دارد باشد، موافق نیستید؟

 بیایید با هم نگاهی بیاندازیم به آداب و اخلاق الکترونیکی. و این را بدانیم که رفتار ما در دنیای مجازی فقط یک رفتار فردی نیست.

تمام رفتارهای ما تعاملی است و در ارتباط با دیگران در دنیایی که برداشت ها از گفتار و رفتار ما چشم در چشم نخواهد بود پس پیچیدگی های خودش را دارد. بنابراین اگر این آداب را بدانیم روابط خودمان با دوستان مجازیمان را بهبود می بخشیم و شاید آن ها را کم تر آزار بدهیم، یا شاید کم تر آزار ببینیم.


سرفصل دوره آموزشی آداب الکترونیکی

درس اول- نتیکت چیست؟

درس دوم- نتیکت در وب سایت ها

درس سوم- نتیکت در ایمیل

درس چهارم- تکست– اس ام اس- پیامک