انسانها هماره برای بیان افکار و ایده های خود از ابزار رسم تصویر استفاده کرده اند و زبان تصویر زبان بسیار نافذ و موثر و خوبی است. بشر با کشیدن نقشها بر روی دیوارها و سنگها سعی در بیان افکار و نمادها و نشانه های عصر خود بود. طرحها و نقشه های لئوناردو داوینچی را دیده ابد؟. وی با طراحی سه بعدی و تصویر کردن ایده های خود از دستگاه های موجود در ذهنش و با ایجاد نماهای مختلف، شاید اولین پایه گذار نقشه کشی صنعتی امروزین باشد. در سال ۱۷۹۸ آقای »گاسپارد مونژ« بنیان گذار هندسه ترسیمی شد. انقلاب صنعتی و نیاز کارخانجات و صاحبان صنایع، برای بیان افکار و طرحهای صنعتی، زمینه رشد و شکوفایی هرچه بیشتر این رشته را فراهم کرد. بعدها سازمانهای بین المللی با ایجاد استانداردها و قوانینی، سعی در ایجاد یک زبان مشترک فنی بین کلیه کشورها کردند، و اینگونه بود که امروزه نقشه کشی صنعتی یک ابزار لازم و ضروری برای کلیه طرحهای صنعتی به شمار میرود و کلیه افراد اعم از مهندسان طراح، مجری و ناظر، ملزم به دانستن این زبان جهت ارتباط با طرحهای صنعتی هستند. یک ضرب المثل چینی میگوید: »ارزش یک تصویر برابر ده هزار کلمه است.« نقشه کشی در رشته های فنی زبان انتقال ایده های طراح به مجری است. زبانی که همانند دیگر زبانها از اصول و قراردادها و قوانین خاص خود پیروی میکند. امروزه زبان نقشه کشی و نقشه خوانی با توجه به تعیین استانداردهای جامع توسط سازمانهای بین المللی و قبول این استانداردها توسط تمام کشورهای صنعتی و پیشرفته باعث ایجاد یک زبان مشترک در صنعت و انتقال راحت ایده ها شده است. اهداف نقشه کشی
۱ -انتقال ایده های طراح با تصاویر و علائم اختصاری در جهت انتقال سریع تر و تجسم راحت تر ایده در مخاطب
۲ -انتقال ایده به طور جامع و دقیق با استفاده از یک استاندارد جامع در کل دنیا
۳ -انتقال دقیق جزئیات ایده با استفاده از توضیحات و ترسیم های کمکی در نقشه نقشه کشی صنعتی
معمولا نقشه های فنی را به دو دسته عمده تقسیم میکنند:
الف) نقشه های صنعتی: اینگونه نقشه ها معمولا در رشته های مکانیک، ریخته گری، تراش کاری، مدل سازی، برق و الکترونیک مورد استفاده قرار میگیرند.
ب) نقشه های ساختمانی: اینگونه نقشه ها در رشته های عمران و معماری و تاسیسات کاربرد دارند. مثل نقشه های سازه، شهرسازی، تاسیسات مکانیکی، تاسیسات برقی و الکتریکی.
در این فرصت سعی بر معرفی مبانی این مبحث و مقوله داریم. در نقشه کشی با مفاهیم اولیه از جمله خط و نقطه و سطح و حجم سر و کار داریم. طبق تعاریف نقطه را بی بعد، خط را یک بعدی، سطح را دو بعدی و حجم را سه بعدی درنظر میگیریم. ما در نقشه کشی با توجه به اینکه میخواهیم قطعه خود را بر روی کاغذ ترسیم کنیم میبایستی با استفاده از یک سری قوانین، حجم سه بعدی را به صورت دو بعدی نشان دهیم و برای این منظور از یک سری قوانین یکسان (استاندارد) استفاده میکنیم که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. نقشه ای که تمام اطلاعات مورد نیاز برای یک قطعه یا مجموعه ای از قطعات مونتاژ شده را به طور کامل در بر داشته باشد، نقشه مهندسی مینامیم. این اطلاعات میتواند شامل اطلاعات ساخت، مونتاژ، ماشین کاری و غیره باشد. اطلاعاتی که در یک نقشه معمولا ارائه میشود:
شکل هندسی قطعه یاGeometry :
طراح با ایجاد نماهای مختلف از جسم سه بعدی بر روی کاغذ ایده خود را انتقال میدهد. لذا برای اینکه بتواند نماهای مختلف جسم را ترسیم نماید ملزم به استفاده از یک سری قوانین خاص است تا با یک نظم مشترک در تمام نقشه ها انتقال ایده به بیننده نقشه به راحتی صورت بگیرد.
ابعاد قطعه یا Dimension :
پس از انتقال تصویری از جسم و قطعه، نوبت به انتقال اندازه و مقیاس جسم به خواننده نقشه است. گاهی اوقات نقشه توسط یک سازنده بررسی میشود، برای ساختن قطعه نیاز به ابعاد و اندازه های دقیق از قطعه است. طراح با ابعاد گذاری در نقشه این اطلاعات را به خواننده نقشه انتقال میدهد. برای همین منظور از یک سری استانداردهای بین المللی جهت ابعاد گذاری در نقشه استفاده میشود. میزان انحراف مجاز از ابعاد قطعه یا Tolerance با توجه به محدودیتهای ساخت هیچ وقت اندازه ای که در نقشه تعیین شده است بدست نمی آید لذا طراح با توجه به محدودیتهای تولید و یا روش تولید و موقعیت مونتاژی قطعه، میزان انحراف مجاز از ابعاد قطعه را تعیین میکند. این آیتم نیز در نقشه با علائم و استاندارد مخصوص به خود مشخص میشود.
مواد بکار رفته در قطعه یا Material :
یکی دیگر از اطلاعات مهمی که در یک نقشه مشخص میشود، جنس قطعه است که در جدول اطلاعات مربوط به جنس قطعه و یا حتی عملیات حرارتی لازم برای قطعه تعیین و مشخص میشود.
کیفیت سطح یا finishing Surface :
برای قطعاتی که ماشین کاری و یا حتی ریخته گری میشوند یک محدوده و رنجی را با توجه به موقعیت استفاده آن ناحیه از قطعه، برای صافی سطح تعیین میکنند. این حدود نیز با علائم خاصی بر روی نقشه مشخص میشوند. مثلا کیفیت سطح یک میل لنگ موتور خودرو در محل نشست یاتاقان بسیار مهم است و سازنده میل لنگ با توجه به محدوده ای که توسط طراح تعیین شده است ملزم به ایجاد کیفیت سطح نقشه کشی صنعتی ۱۱ مناسب است. استانداردهایی که در نقشه کشی صنعتی معمولا مورد استفاده است استانداردهای گروه ایزو یا (۲۰۰۹ ۵M.Y14 ASME) میباشد.
مقیاس نقشه : عددی کسری است که از نسبت اندازه طول ترسیمی به اندازه طول واقعی بدست می آید. عموما در معماری از مقیاسهای کاهشی جهت کوچکتر نشان دادن موضوع استفاده میکنند. ولی معمولا در طراحیهای صنعتی و قطعات فلزی از مقیاسهای افزایشی استفاده میشود. مثلا : (۲:۱ خوانده میشود یک به دو) بیانگر این است که هر اندازه ای که شما در نقشه میبینید نصف اندازه واقعی طرح است. و یا( ۱:۱۰۰ خوانده میشود صد به یک) بیانگر اینست که اندازه های موجود در نقشه ۱۰۰ برابر بزرگتر نشان داده شده اند…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.